Ón am a bualadh mé tá cúig mhí go leith curtha díom. Anois tá feidhm na méire gearrtha go maith cé ná fuil an cumas agam í a dhíriú i gceart. Sé an deacracht anois ná an ceathrú méar agus bíonn sí tinn tar éis í a oibriú, cé ná bíonn aon phian innti istoíche ná a leithéid. Go fóill bíonn an trí mhéar gortaithe go righin ar maidin. Bhí fear árachais i dteagmháil liom agus thairg sé méid áirithe orm, ach ní ghlacfad leis mar is dóigh liom go bhfuil sé píosa beag gann, d'réir mar atá léite agam.
Inniu do bhí Éire ag imirt i gcoinnibh na bhFroganna agus bhíodar na strainséirí go maith chun tosaigh ag leath-am, agus cheithre úd aimsithe acu. Ach sa tarna leath, gan súil leis, dhein ár ndream go han-mhaith agus ní raibh ach cúig phaointe eatarthu i ndeireadh thiar thall.
Cuireadh Mícheál Gealt MacEorais fé scian tamall ó shin, chun glúin saorga a chur ann agus cheana féin tá an pleidhce ag sciáil!. Nuair a dh'fhiafaíos de cad a dhéanfaí dá ndéanfaí praiseach den nglúin, dhein sé comhartha gearrtha trasna a cheathrún le grua a láimhe!
Ní hamadán go dtí é, ach staicín grinn chomh maith.